Wat houdt dat eigenlijk precies in, die onderzoeken bij COS? Ik vond er niets van terug en besloot daarom er zelf over te schrijven. Weten wat er op je afkomt, is altijd waardevol.
Hoe het begon
Een tijdje geleden hadden we ontdekt dat ons zoontje anders is en leeft in z’n eigen wereld. We wisten eerst niet goed wat te doen, maar na een gesprek met de neuropediater kwamen we uit op het centrum voor ontwikkelingsstoornissen.
Na een telefonische intakegesprek mochten we zeven maanden later uiteindelijk starten met de onderzoeken. Daar waren we heel blij mee, want we hoorden soms ook wachttijden vallen van meer dan drie jaar. Omdat Remus aangemeld is voor hij twee jaar werd, kon hij sneller geholpen worden.
Onderzoeken bij COS – Dag 1
Op de eerste dag was ik best nerveus. Ik wist niet waar ik me aan kon verwachten en bovendien was Remus nog maar opgestart op school. De afspraak was om 15 uur en ik vreesde voor een oververmoeid kind. Maar we namen het zoals het kwam.
Ontwikkelingsonderzoek – IQ Onderzoek
Tijdens dit onderzoek ontmoetten we twee lieve vrouwen, een psychologe en een psycholge in opleiding. Meteen zei de psychologe dat Remus eruit zag als een lieve jongen. Dat was voor mij hartverwarmend en ook leuk om te zien dat dat zijn eerste indruk was, hij is wel echt een lieve jongen.
Na een kort gesprek mocht hij allerlei testen doen in kader van de onderzoeken bij COS. Deze oefeningen waren:
- Blokjes plaatsen in een beker;
- Een paar legpuzzels met vierkantjes en bolletjes;
- Een speeltje zichtbaar verstoppen en kijken of Remus door had waar het speeltje naartoe was;
- Een speeltje iets verder leggen en kijken of Remus dit zelf dichterbij kon schuiven met een stokje (deed hij niet);
- Stokjes sorteren.
Taalonderzoek
Ik denk dat er voor andere kinderen misschien wel andere tests zullen gebeuren, afhankelijk van de leeftijd en taalniveau. Bij Remus waren er geen taaltesten, want hij spreekt en begrijpt weinig taal.
Op het einde van de afspraak sprak ik ook mijn angst uit: ik ben bang dat hij misschien wel beperkt is. De psychologe zei toen iets waar ik me nog jaren aan zou vasthouden: dat hij eruit ziet als een pienter jongetje. Mijn hart. Mijn hart groeide als een huis.
Signalen van autisme
Ik was zo trots op Remus, hij heeft het ongelooflijk goed gedaan. De psychologe liet ons niet in de waan: ze erkende meteen dat er wel duidelijk signalen naar autisme toe zijn. Voor ons kwam het niet meer als een complete verrassing. We hebben er ons nog niet helemaal mee verzoend, maar we zijn al een tijdje aan het verwerken dat ons zoontje anders is.