Toen we bij de neuropediater waren om onze zorgen met Remus te bespreken, raadde hij aan om contact op te nemen met een centrum voor ontwikkelingsstoornissen (COS) of een revalidatiecentrum. Ik heb toen twee keer om uitleg gevraagd wat het verschil was tussen de beide, maar ik begreep het toen niet zo goed. Uiteindelijk kozen we om aan te melden bij COS. De neuropediater meldde hem aan en we kregen over twee maanden het telefonische intakegesprek bij COS.
Het telefonisch intakegesprek bij COS
Voor we het gesprek hadden, kreeg ik op voorhand enkele vragenlijsten over Remus toegestuurd die ik zo goed mogelijk moest proberen invullen. De vragenlijst bestond min of meer uit dezelfde vragen die de neuropediater aan ons vroeg.
Uiteindelijk werd ik stipt gebeld op het afgesproken uur en kreeg ik een vriendelijke dame aan de lijn. Tijdens het telefoongesprek stelde ze me redelijk wat vragen over Remus. Ze vroeg hoe hij is, over zijn gedrag en of de kinderopvang ook bepaalde bezorgdheden of opvallendheden had.
De dame aan de lijn luisterde oprecht naar mij en stelde telkens ook de juiste vragen. Ze focuste niet alleen op signalen of problemen, maar vroeg ook wat er goed ging en wat zijn talenten zijn. Ze liet me veel vertellen en gaf ruimte voor wie Remus echt is, dus niet alleen de bezorgdheden maar ook naar de sterktes en wat hem zo leuk uniek maakt.
Testen: twee opties
De dame gaf aan dat er twee opties zijn om Remus te laten testen, namelijk een korte procedure en een lange procedure.
- De korte procedure is enkel voor heel jonge kindjes. Deze procedure bevat enkele testen en een gesprek met de psychologe. Omdat het een kortere procedure is, is het niet altijd duidelijk op welke manier de noden van het kindje kunnen worden als het zo ver komt.
- De lange procedure is een volledig onderzoek waarbij experten je kindje gaan observeren in zijn vertrouwde omgeving. Dat is dan thuis en in de kinderopvang of school. Hier krijg je een uitgebreid verslag waaruit je vaak meer kan halen.
Na even twijfelen, kozen we voor de lange procedure omdat de dame aan telefoon Remus niet zo goed kon inschatten en ze liever op veilig speelde.
En nu wachten
Na het telefonisch intakegesprek bij COS was het wachten geblazen. Omdat we Remus hebben kunnen aanmelden voor hij 2 jaar werd, gaat het bij hem sneller en hadden we een wachttijd van ongeveer 6 maanden, wat erg meevalt als je andere wachttijden hoort.
De dame raadde me trouwens meteen aan om Remus toch aan te melden in een revalidatiecentrum omdat hij wellicht extra ondersteuning zal nodig hebben, gezien hij nog niet praat. Dat heb ik dan gedaan. Ook nam ik contact op met een thuisbegeleidingsdienst, dat raadde ze me ook aan. Zowel bij het revalidatiecentrum als de thuisbegeleidingsdienst bedroeg de wachttijd ongeveer een jaar.
Het wachten is altijd het moeilijkste. We moesten afwachten om zeker te zijn dat ons kind autisme heeft.