Het eerste schooljaar is voor elk kind een spannende en uitdagende tijd. Voor een kind met (een vermoeden van) autisme is deze overgang nog intenser. In deze blogpost deel ik graag onze ervaringen met de eerste maand school van onze zoon Remus.
Een zorgvuldige schoolkeuze
We hebben veel zorg besteed aan het kiezen van de juiste school voor Remus. Hoewel de meeste scholen goed zijn, is niet elke school geschikt voor elk kind. Sommige kinderen hebben meer structuur nodig, terwijl anderen juist baat hebben bij een flexibelere aanpak. Sommige kinderen vinden het prettig om veel klasgenootjes te hebben, terwijl anderen beter gedijen in een één-op-één omgeving. Met autisme en een ontwikkelingsachterstand was het nog belangrijker om een school te kiezen die bij hem past.
De eerste schooldagen
De eerste dagen op school* waren behoorlijk overweldigend voor ons allemaal. Het vinden van een nieuw ritme was een uitdaging, zowel voor ons als voor Remus en zijn juf. Het vroege opstaan en de langere dagen waren een grote aanpassing voor Remus. Waar hij voorheen drie dagen per week naar de crèche ging, gaat hij nu elke dag naar school. Gelukkig verliepen de eerste dagen goed. De juf stuurde regelmatig een WhatsApp-berichtje met een foto, wat voor ons heel fijn was.
Voltijds of halftijds naar school?
Na de eerste week vroegen we ons af of het beter zou zijn om Remus halftijds naar school te laten gaan. Hij was vaak erg moe in de middag, maar wilde op school geen dutje doen. In de crèche sliep hij ook meestal niet, maar daar sliep hij ’s ochtends wel langer door. We besloten om het nog een week aan te kijken voordat we een definitieve beslissing namen.
Na twee weken had Remus zich goed aangepast en ging hij voltijds naar school. Hij is vaak uitgeput tegen 18 uur, maar welk kind is dat niet? Ik ben blij dat hij voltijds naar school kan gaan, omdat halftijds veel extra heen en weer rijden zou betekenen. Al is het mogelijk dat dit in de toekomst zal veranderen als hij naar het revalidatiecentrum gaat. We wilden natuurlijk kiezen voor wat ons kind nodig heeft, maar we vonden het nog te vroeg om te beslissen.
Remus in de klas
Remus zit met 13 andere kinderen in de klas, en dat aantal zal gedurende het jaar niet veranderen. Ze werken met een doorschuifsysteem: kinderen die er klaar voor zijn, gaan naar de volgende groep, terwijl kinderen die meer tijd nodig hebben, langer in dezelfde groep blijven. Remus doet het goed tussen de andere kinderen, hoewel hij niet veel aandacht aan hen lijkt te schenken.
Hij begrijpt nog niet helemaal dat hij in de rij moet staan, een handje moet geven aan een ander kind om te wandelen, en dat hij op één plek in de klas moet blijven. Maar dat is geen probleem. Er is ruimte voor alle kinderen, ook voor degenen die anders denken of een ontwikkelingsachterstand hebben.
Remus is nog niet zindelijk en we verwachten niet dat dit snel zal veranderen. Er zijn meer kinderen die nog niet zindelijk zijn, en het is fijn dat de school hier geen druk op legt. Ik begrijp dat dit niet in elke school mogelijk is, en daarom hebben we bewust een school gekozen die meer tijd en aandacht aan alle kinderen kan besteden. Elk kind heeft behoefte aan persoonlijke aandacht en een gevoel van veiligheid.
Een maand naar school
Remus gaat nu precies een maand naar school en hij doet het fantastisch. Hij is blij en enthousiast, en heeft al een band opgebouwd met zijn juffen. Het doet me veel plezier om te zien hoe blij hij is als ik hem ophaal, ook al is het soms een strijd om hem in de auto te krijgen. Of dit komt doordat hij wil blijven of omdat het zijn manier van ontlading is, weet ik niet zeker. Maar eenmaal thuis is hij weer helemaal zichzelf.
De eerste maand school zit erop en we kijken uit naar wat de toekomst brengt. Remus maakt grote stappen en we zijn trots op zijn voortgang.
* Ik schreef deze post toen Remus een maand naar school ging, dus in februari 2022.